Τα θετικά του αποσπώμενου πάτου

   Οι πολλές δουλειές που έχω αυτό το διάστημα,αραιώματα,ποτίσματα στα χωράφια και κοψίματα,σμηνουργίες,βασιλοτροφίες στα μελίσσια, με κρατάνε μακριά από το μπλογκ. Κοιτώντας το σημειωματάριο μάζεψα αρκετές αναρτήσεις που ήθελα να γράψω...αφού όμως δεν προλαβαίνω,θα γράψω λίγες διαπιστώσεις που κάνω αυτό το καιρό αλλά και όλο το διάστημα από τότε που χρησιμοποιώ διαφόρων ειδών υλικά,στην προκειμένη περίπτωση μιλάω για τους αποσπώμενους πάτους όπως αναφέρει και ο τίτλος της ανάρτησης.
   Ο αποσπώμενος πάτος μπορεί να είναι ξύλινος ή πλαστικός,διάτρητος ή εξ' ολοκλήρου κλειστός.Προσωπικά προτιμώ του πλαστικούς διάτρητους.Τυχαία τους δοκίμασα και από τότε δεν το έχω μετανοιώσει καθόλου.

  Χειμώνα-καλοκαίρι,πάντα είναι ανοιχτοί,χωρίς να δημιουργείται κανένα πρόβλημα ακόμα και σε δύσκολες καιρικές συνθήκες(κρύο και χιόνια σε υψόμετρο 500-600μ).Ποτέ δεν μπούκωσαν από βρωμιές και ποτέ δεν τους έκλεισαν με πρόπολη.
  Αυτά ήταν λίγα στοιχεία από αυτά που έχω δει με τα μάτια μου.Πιστεύω όμως,ότι σαν "εργαλείο" συγκεντρώνει πολλά θετικά στοιχεία στην χρήση του και δίνει μερικές καλές λύσεις στον μελισσοκόμο.
  Αρχικά και ίσως το πιο σημαντικό από όλα,ο εμβρυοθάλαμος αποτελείται από ένα σώμα κυψέλης,ένα όροφο.Δηλαδή δεν είναι φιξαριστός πάνω στη βάση του.Το θετικό σε αυτή τη περίπτωση είναι ότι σε περίπτωση δυόροφου μελισσιού,οι όροφοι αναστρέφονται κατά βούληση!Αυτό μελισσοκομικά σημαίνει,ότι σε περίπτωση που γεμίσει ο πάνω όροφος με γόνο και θέλουμε να κάνουμε αναστροφή,αρκεί να ανταλλάξουμε τους ορόφους!
  Μας απαλλάσσει από ένα επικίνδυνο χειρισμό,του ψαχουλέματος των πλαισίων,γιατί ελοχεύει κίνδυνος να στραπατσαρίσουμε την βασίλισσα.Εύκολα και γρήγορα,ξεκουμπώνουμε τα κλειδιά και αναστρέφουμε.Μόλις κερδίσαμε χρόνο,κούραση και ελαχιστοποιήσαμε τον κίνδυνο τραυματισμού της βασίλισσας.
   Σε περίπτωση που θέλουμε να ενώσουμε το υπάρχον μελίσσι με ένα άλλο,πάλι ξεκουμπώνουμε τα κλειδιά και το σώμα της κυψέλης παίρνει την μορφή ορόφου,τον οποίο τοποθετούμε πάνω από την κυψέλη που θέλουμε να ενώσουμε με τη μέθοδο της εφημερίδας.
   Με ένα καπάκι,ένα πάτο και ένα όροφο μιας δυόροφης(έστω ή και παραπάνω) κυψέλης,αφαιρούμε τον όροφο,τοποθετούμε καπάκι και πάτο και μια νέα παραφυάδα με έτοιμη κυψέλη είναι ολοκληρωμένη.
  Τα θετικά για τους χειρισμούς με το υλικό είναι κυρίως αυτά(δεν αναφέρομαι σε συνθήκες ζωής του μελισσιού),το ότι δηλαδή δίνουν την ελευθερία να δημιουργήσει ο μελισσοκόμος όπως θέλει την κυψέλη του,σε αντίθεση με τον σταθερό-φιξαριστό πάτο που μπορείς μόνο να προσθέσεις ορόφους και τίποτα άλλο.
  Συγκριτικά και αθροιστικά η δημιουργία κυψέλης με πάτο,όροφο με τελάρα και καπάκι,βγαίνει λίγα ευρώ περισσότερο από μια μονή κυψέλη αλλά τα θετικά στοιχεία που σου δίνει πιστεύω ότι αξίζει.Οι κυψέλες που έφτιαξα φέτος,στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, είναι αποσπώμενο πάτο και όσο το σκέφτομαι μετανιώνω για τις επιλογές μου σε σταθερό πάτο.Ο τρόπος που δουλεύω με διευκολύνει και με κάνει να τους προτιμώ.

  Εξ' αρχής δουλεύω με μια συγκεκριμένη εταιρία,γιατί όπως είπα και στην αρχή,τυχαία βρέθηκε στα χέρια μου,αλλά με ικανοποίησε πολύ.Πριν από λίγες μέρες πήρα και μιας άλλης εταιρίας τον διάτρητο πάτο,για δοκιμή.Μακροπρόθεσμα αν υπάρχουν κάποιες μεταξύ τους διαφορές θα φανούν,ωστόσο η δουλειά μου θα γίνεται όπως την θέλω εγώ..
  Αυτά τα ολίγα...καλές δουλειές,καλούς τρύγους!

Ευχάριστα ζουζουνίσματα-ακτινιδιά 2015

   Έχοντας μπει για τα καλά στην άνοιξη,τα περισσότερα λουλούδια,φυτά και δέντρα έχουν ανθίσει ή ξεκινάνε να ανθίζουν.Μέσα σε αυτά τα δέντρα,ανήκει και το δέντρο ακτινιδιά που καλλιεργώ-μάλλον ακτινιδιές δηλαδή-το οποίο πλησιάζει σε καιρό άνθησης.
   Είναι ο μήνας Μάιος,που τις πρώτες μέρες ανθίζουν τα αρσενικά δέντρα και μετέπειτα ανθίζουν και τα θηλυκά.Στο βίντεο που επισυνάπτω φαίνεται η μερική άνθιση μιας θηλύκιας ακτινιδιάς από το χωράφι. Τα βουίσματα  των μελισσών που επισκέπτονται τα άνθη είναι η χαρά του αγρότη καθώς επιτυγχάνεται η επικονίαση και άρα η καρπόδεση των άνθεων,δημιουργώντας δηλαδή καρπούς καλοσχηματισμένους σε αντίθεση με τα μικρόσωμα ακτινίδια που γίνονται τα επικονιασμένα άνθη  με τον αέρα.Υπενθυμίζω ότι τα άνθη της ακτινιδιάς προσφέρουν μόνο γύρη(και όχι νέκταρ) χρώματος άσπρου-κρεμ.

Οι αλλαγές αφού έγινα μελισσοκόμος

   Πάνε λίγα χρόνια από τότε που έγινα μελισσοκόμος.Ομολογώ ότι δεν περίμενα να ασχοληθώ με τα μελίσσια,αλλά από την στιγμή που μου έτυχε ήταν καλοδεχούμενο το γεγονός!Υπενθυμίζω ότι η ενασχόληση με τα μελίσσια,ξεκίνησε έπειτα από την επιμονή ενός φίλου του πατέρα μου αλλά και δικού μου,να μου δωρίσει 2 μελίσσια.
   Βλέπω και συγκρίνω τον εαυτό μου και τον τρόπο που κινούμαι στη φύση από την στιγμή που έγινα μελισσοκόμος και από το διάστημα  πριν να γίνω μελισσοκόμος. Η ενασχόληση μου με την φύση δεν είναι πρόσφατη...Μόλις σε ηλικία 12 χρονών ξεκίνησα να κινούμαι στα χωράφια του κάμπου και σε πολλά βουνά της β.Ελλάδας.Οπότε μέσα σε αυτά τα χρόνια έχω δει πολλά είδη φυτών και δέντρων και διάφορα ζώα.
   Οι διαφορές ως απλός άνθρωπος και ως μελισσοκόμος: Καταρχήν άρχισα να μαθαίνω πολλά φυτά με την ονομασία τους αλλά και να μπορώ να τα ξεχωρίζω.Η αλήθεια είναι,ότι πιο πριν έβλεπα πολλά,αλλά δεν έδινα σημασία στο όνομα τους ούτε έψαχνα πληροφορίες για αυτά.
   Όποτε μπορώ και βρίσκω φυτά ανθισμένα,πλησιάζω ώστε να δω αν τα πετάνε μέλισσες,συνεχόμενη αναζήτηση ανθοφορίας μπορείς να το πεις.....Κάθε μέλισσα που πετάει κοντά μου ή άλλο έντομο δεν αντιδρώ με κινήσεις αποφυγής όπως έκανα πιο πριν ή όπως κάνει ο περισσότερος κόσμος.Ως μελισσοκόμος,έμαθα ότι οι απότομες κινήσεις δεν ωφελούν,αλλά και ότι οι πιθανότητες να σε τσιμπήσει μια μέλισσα όταν δεν είσαι κοντά στην κυψέλη είναι μικρή!
   Θυμάμαι από μικρό παιδί,φοβόμασταν τις μέλισσες που μαζευόντουσαν στις εξωτερικές βρύσες ή ακόμα και όταν πετούσαν κοντά μας.Πλέον έφυγε αυτός ο φόβος και στη θέση του μπήκε η χαλαρότητα στην αντιμετώπιση τους.Μου έχει τύχει αρκετές φορές,να κάθεται μέλισσα πάνω στην μπλούζα ενός φίλου ή ενός συγγενικού προσώπου και να με φωνάζουν να την απομακρύνω!Παλιά αντίδραση:ένα κομμάτι χαρτί και μάζεμα της μέλισσας,τώρα, πιάσιμο από το φτερά και απελευθέρωση στον αέρα με την  κουβέντα "στο καλό κοπελιά"!
   Μια άλλη διαφορά,είναι η παρατήρηση τοποθεσιών.Μόλις δω κάποιο ωραίο μέρος αμέσως σκέφτομαι:"να ένα βολικό μέρος για εγκατάσταση μελισσοκομείου",αναλύοντας ταυτόχρονα τα θετικά του τόπου(ανθοφορίες,προστασία από κλέφτες,υγρασίες).
   Αυτά τα λίγα που μου έρχονται στο μυαλό,με κάνουν να σκέφτομαι πως μια ενασχόληση μπορεί να αλλάξει τον τρόπο που κοιτάς κάποια πράγματα και πάνω από όλα μου δημιουργήθηκε η αγάπη για αυτό το πλάσμα,προσπαθώντας να την μεταδίδω στους κοντινούς μου ανθρώπους!
  
               Τελικά είναι ωραίο πράγμα να είσαι μελισσοκόμος!